pannenkoeken

Om kwart voor zeven gaat de wekker; althans .. zoals elke dag is dat niet nodig, omdat de biologische klok het werk wel doet. En dat is maar goed ook, want ik hoor minder aan een oor. Nu komt dat vaker voor in Nederland en dan heb ik collega’s die hetzelfde vak uitoefenen als ik en mij kunnen verlossen van het nodige cerumen wat doorgaans de oorzaak is van het euvel. Maar wat hier te doen?

Het ochtendrapport is met 1 oor wat lastig te volgen ; het wordt overschaduwd door een dodelijk ongeluk wat gisteren is gebeurd. Er is een auto met grote vaart op zijn kop in het kanaal terechtgekomen. Een kind is daarbij verdronken, een ander kind van 12 jaar werd met succes gereanimeerd en is overgeplaatst naar ‘de stad’. Wat een drama; er is mogelijk drank in het spel. Verder wordt – wederom – een zelfmoordpoging gemeld. Suïcide komt relatief veel voor, omdat het als een hele makkelijke manier wordt gezien om je probleem op te lossen. Populair is Gramoxone. Aangezien het district Nickerie de rijstschuur van Suriname is, kan dit landbouwgif vrij gemakkelijk verkregen worden. Het is in Guyana verboden en regelmatig steken wanhopige mensen de rivier over om alhier het spul te kopen, aangezien het in Suriname nog steeds legaal te koop is. Als patiënten zich melden op de SEH worden ze wel opgenomen, maar het gaat eigenlijk dan alleen om palliatieve zorg. Psychologische hulp – als er al een psycholoog is – heeft geen nut; het spul is als zelfmoordmiddel zeer effectief.

Mijn eerste (slechthorende) OK dag. MMC telt twee OK’s, vandaag een voor de chirurg en de andere voor mij. Allebei lekker gekoeld met airco. De Inspectie in Nederland zou hier absoluut de toko sluiten; er is op elke OK een laminaire flow met overdruk, maar hier is koeling toch echt belangrijker dan een beetje luchtverplaatsing. Voor KNO ingrepen lijkt me het geen probleem; het wordt wat anders voor prothese chirurgie, maar dat doen ze hier niet;  dat is ander soort geneeskunde en heel wat anders dan het open leggen van een abces als gevolg van een slangenbeet, een amputatie van de zoveelste teen bij een patiënt met diabetes of 3 amandelverwijderingen en een septumcorrectie. Mooie OK ochtend. Ik loop om 12.00 uur langs de afdeling waar 2 tonsillectomie patiënten van 10 en 12 jaar met elkaar alweer zitten te babbelen en geinen alsof er niets gebeurd is.

Bij gebrek aan beter moet ik toch een oplossing vinden voor mijn oorprobleem. Alvorens de arts-assistent op de SEH te vragen, waar ik een grenzeloos vertrouwen in heb maar waarvan ik ook de gemiddelde kennis en vaardigheid van de KNO-heelkunde weet, ga ik eerst maar met een zuig op de poli de hand aan mijzelf slaan. En plop … ik hoor weer beter.

Nog even zwemmen in het zwembad.

Het is beter dan vorig jaar toen er door Covid niet veel meer badgasten waren dan een paar medisch specialisten.  Er zijn weer elke dag zwemlessen en dat is fantastisch om te zien.

Snel naar huis want vanavond komt 10 man sterk pannenkoeken eten. Wel even pannen en soeplepel lenen bij de chirurg ( zij hebben altijd meer instrumenten nodig , ook in de keuken), maar dan kan de Kooper-traditie in ere worden hersteld: als er op vakantie een regendag was, werden er pannenkoeken gebakken in de tent.

Op Bigi Pan regende het pijpenstelen maar kon er niet gebakken worden, dan maar vanavond, in de zon.