FIBERSCOPIE EN CT SCAN

Fiberscopie en CT scan

Toen ik opgeleid werd tot KNO arts, moest ik gebruik maken van een voorhoofdspiegel. Zo’n ding op je hoofd waarmee dokters in karikaturen doorgaans worden afgebeeld. Ik leerde nog “spiegelen” dat wil zeggen een spiegeltje op een dusdanige manier in de keel proppen dat je de stembanden en die omgeving kon zien, zonder dat de patiënt zijn maaginhoud over je kleren uitspreiden. We worden oud! Het tijdperk van de fiberscoop was echter ingetreden en dat maakte het leven voor zowel de patiënt als de dokter wel wat eenvoudiger en aangenamer. Het ‘slangetje’ gaat via de neus naar achter en stuur je hem dan 90 graden omlaag dan krijg je het gebied wat je wilt zien prachtig in beeld; het spiegeltje wordt nog nauwelijks gebruikt. Ik ben blij dat ik het niet verleerd ben, hier kan het nog.

Pierre liet mij gisteren een patiënt zien die fors hees was en zo vaak met het spiegeltje gemarteld was dat inspectie van de stembanden op deze wijze niet meer mogelijk was. Hij stond op het OK programma voor een directe laryngoscopie wat betekent dat je bij de patiënt, onder narcose met een beademingsbuisje, de stembanden kan inspecteren en eventueel direct kan behandelen. De patiënt werd in slaap gebracht maar niet direct geïntubeerd. Pierre keek eerst bij de patiënt die in een soort van schemertoestand verkeerde, waarop de patiënt hoestend en proestend wakker werd en weer opnieuw in slaap werd gebracht. Tot 3 maal toe dezelfde handeling met hetzelfde effect; een hoestend en proestende patiënt. Zonder iets gezien te hebben werd afgezien van verdere interventie. Op mijn vraag “waarom niet direct een beademingsbuis erin” vertelde hij dat hij niet wist of Marguerite wel een tube tussen de stembanden door zou kunnen krijgen, hetgeen zij toch graag van te voren wilde weten. Waarom poliklinisch geen fiberscopie voorafgaande aan de ingreep? En ik begrijp nu waarom. Hedenochtend werd de patiënt gefiberd, of liever gezegd er werd een poging toe gedaan. De fraaie fiberscoop die in een koffertje achter slot en grendel op het kantoor van de hoofdzuster lag werd door mijn collega’s met veel respect behandeld maar niet echt op een handige manier gebruikt. Ik keek met verbazing toe, ze willen heel graag maar het lukt niet; ook deze handeling bezorgt de patiënt onplezierige ervaringen. Ze vragen of ik het wil doen. Een van mijn opleiders zei: een aap kan je het leren, dus Kooper leert het zeker; binnen enkele tellen had ik beeld. Geen kunst als je dat 15 tot 20 keer per week doet en dat meer dan 20 jaar. En het bleek dat Marguerite het heel goed had ingeschat. Er was nagenoeg geen ruimte tussen de stembanden om een beademingsbuisje door te voeren. Patiënt zal geadviseerd worden een CT scan te laten maken in Port au Prince, wat echter wel weer geld kost. Over CT scan gesproken; ik zie een zieke patiënt met een forse zwelling in de hals. Ah, ik heb mijn zorgprotocol paraat: opname op de Acute Opname Afdeling, laboratoriumonderzoek ( volledig bloedbeeld, CRP, nierfunctie voor het contrast ), CT met contrast, infuus voor iv antibiotica, behandelcode invullen en de zuster bellen anders bellen ze jou. Hier blijft het bij een infuus met antibiotica, en het bepalen van de hoeveelheid witte bloedcellen. Want de rest kan niet of hoeft niet. Voordat we naar de OK gaan om een gezwel uit de neus te aan verwijderen dat al dagen aan het bloeden is zie ik nog een man van 73; hij is broodmager en niemand op de poli begrijpt zijn verhaal ( hele geruststelling voor mij ) maar hij lijkt ook niet te begrijpen wat wij willen weten. Ik kijk hem na inclusief fibersopie, omdat hij niet begrijpt dat hij voor het ‘spiegelen’ zijn tong moet uitsteken. Ik vind geen afwijkingen. En dan gebeurt het; ik stel de domste vraag die ik uit mijn medisch professionele onschuld aan deze man zou kunnen stellen: BENT U DE LAATSTE TIJD ERNSTIG AFGEVALLEN? Ik kan wel door de grond zakken; door een kwaadaardigheid verlies je snel gewicht, maar wat te denken van chronisch voedsel te kort. Gelukkig begrijpt hij deze vraag ook niet. We halen de tumor zonder veel bloedverlies uit de neus; de bestelde zak bloed kan in het ijs weer terug naar Port au Prince.