Berichten uit Haiti
29 september 2016
Ik zit achter mijn laptop om de thuismail te lezen. Dat gaat momenteel iets lastig omdat de desktop geen internet heeft en ik dus via de site van de provider de mail moet lezen. Door deze omslachtigheid gebeurt het lezen van de mail niet elke dag En nu las ik zojuist een mail van twee dagen oud die mij heel blij maakte.
Hoe dichterbij het vertrek komt , hoe onrustiger ik word. Er voel (on) gezonde stress , maar waarom ? Onzekerheid over wat er komen gaat en wat ik moet verwachten , dat is het. Hoe zal de reis gaan , hoe kom ik met als die instrumenten, trommelvliesbuisjes,neustampons etc etc de grens over en Haiti binnen, Hoe zal dat gaan met de taal ( mijn frans gaat net iets verder dan du pain , du vin et du boursin ) en wat vinden mijn haitiaanse KNO collega's eigenlijk van mijn komst. Zien ze me niet als een wijsneus uit Europa ,die in hun keuken komt kijken. Kortom , toch wel eng
En toen was hij daar , een in perfect engels gescheven mail van collega Pierre. Hij wilde graag mijn mening over een casus van een meisje van 21 jaar met een groot gezwel in de bijholte.Inclusief afbeeldingen van de CT scan
Wat een pak van mijn hart: ik ga niet voor niets naar Haiti , ze spreken goed engels en niet alleen frans, ik word blijkbaar niet gezien als een pottenkijker en Pierre kijkt ook uit naar mijn komst , net zo als ik uitkijk om hem te ontmoeten .
De komende week kan me niet snel genoeg gaan , ik wil weg. ik wil naar Haiti
Wat onwijs leuk en een echte uitdaging! Heel veel succes ! Ik ga je verhalen volgen.
Groetje, Ann-Jean
Heel veel leer- en werkplezier daarin ver Haïti en ik hoop dat je veel mensen kan helpen en daarmee weer een stukje gezondheid kan terug geven.
groetjes Ina
Heel veel succes!
Onnoemelijk veel succes !!